In het jaarboek 2019 van de Heemkundige Kring Karel Van de Poele te Lichtervelde heeft voorzitter Filip Van Devyvere een artikel geschreven dat gebaseerd is op de gegevens uit het velddagboek van het Koninklijke Saksische Veldhospitaal 354 dat tussen 24 maart en 17 mei 1918 zijn tenten in Lichtervelde opgeslagen had (zie jaarboek blz. 73-74). In die periode werden in het Veldhospitaal een aantal paarden gestolen. Het Veldhospitaal 354 was een aparte militaire eenheid die ten dienste stond van het legerkorps.
De algemene schaarste van paarden waarmee het Duitse leger in het voorjaar van 1918 te kampen had was een nijpend probleem. Vele legerpaarden van het veldhospitaal waren verzwakt wegens te veel werk en te weinig eten, andere waren uitgeleend aan een andere eenheid waar er nog een groter tekort was. Nog andere paarden werden ziek omdat ze door het constante hongergevoel alles aten wat ze te pakken kregen. Bovendien waren slechts de helft van de paardenbegeleiders aanwezig: sommigen waren gedetacheerd naar andere eenheden en andere waren thuis met verlof om daar het voorjaarswerk te doen op de landerijen.
Tot overmaat van ramp werden op 27 april 1918 ook nog drie waardevolle paarden gestolen. Wegens het tekort aan paardengeleiders was de bewakingsopdracht aan soldaten toevertrouwd die de hele nacht langs de stallen moesten patrouilleren. Op het einde van de Groote Oorlog was paarden stelen een lucratieve bezigheid want met de medeplichtigheid van sommige Duitse soldaten konden de dieven redelijk driest te werk gaan (zie boek Arthur Naeyaert: Paardensmokkel blz. 95 – 100). Dat was ook wat er die dag, kort voor middernacht gebeurde. De dieven lagen op de loer en zodra de soldaat met wachtdienst hen de rug toekeerde, maakten zij er gebruik van om in te breken in de stal en er met drie waardevolle dieren vandoor te gaan. Wanneer de bewaker terugkeerde, rook hij onraad maar ondertussen was het kwaad geschied. De wacht sloeg alarm en de bevelhebber verwittigde onmiddellijk de Feldgendarmen. Samen met enkele soldaten op de fiets werd een zoekactie georganiseerd die evenwel niets opleverde. De volgende morgen werd de speurtocht hernomen en afgaand op de sporen van de hoeven konden ze de paarden volgen tot in de buurt van Veldegem. Daar geraakten ze het paardenspoor bijster omdat de paarden op het harde wegdek van de Brugsesteenweg geen hoefafdrukken meer achterlieten. Op hoop van zege werden in Brugge nog enkele verdachte paardenstallen doorzocht wat evenwel geen resultaat opleverde. Een week later werd een nieuwe poging tot diefstal gedaan die echter op niets uitdraaide. Vanaf nu zouden de paarden in een afgesloten barak ondergebracht worden en stonden er onderofficieren met geladen geweer in de buurt op wacht.
Dagverslag uit het ‘Kriegstagebuch des Köninglichen Sächsischen Feldlazaretts 354’:
27.4.18, Ortsunterkunft: Lichtervelde
Wetter: Trübe etwas Regen. Nachts, kurz vor 12:00 Uhr, werden dem Feldlazarett nach Erbrechen eines verschlossenen Stalles 3 wertvolle Pferde gestohlen. Zwar war trotz des eben erwähnten großen Mangel an Fahrern eine dauernde Nachtwache gestellt, die die ganzen Ställe ständig abzupatrouillieren hatte. Es handelte sich aber offenbar um eine wohlorganisierte Bande von Einwohnern und Soldaten, die die Zeit, in der der Posten nach der anderen Richtung ging, genau abgepaßt und benutzt hatte. Der Posten bemerkte zurückkehrend zwar, daß irgend etwas vorging, lief eilig auf den Stall zu, konnte aber den Diebstahl nicht mehr verhindern. Er alarmierte sofort; der Chefarzt benachrichtigte sogleich die umliegenden Gendarmerie-Stationen und nahm mit den in Ort befindlichen Feld-gendarmen und eigenen Leuten auf Rädern sofort die Verfolgung auf. Ohne Erfolg.
28.4.18, Ortsunterkunft: Lichtervelde
Wetter: Wechselnd. Die bei Tageslicht wieder aufgenommene Verfolgung läßt die an Stollen pp unverkennbaren Spuren der gestohlenen Pferde bis in die Gegend von Veldegem verfolgen, wo sie auf der harten Straße, wahrscheinlich nach Brügge, verschwinden.
29.4.18, Ortsunterkunft: Lichtervelde
Wetter: Kuhl, wechselnd. Nachdem die Feld-Polizei Brügge auch voraus benachrichtigt worden war, wird ein Train-Sergeant dahin gesandt, um gemeinsam mit der dortigen Feld-Polizei verdächtige Ställe u.s.w. abzusuchen. Erfolglos.
30.4.18, Ortsunterkunft: Lichtervelde
Wetter: Trübe, windig, kühl. Auch absuchen umliegender Ställe und Gehöfte bleibt ebenso erfolglos.
4.5.18, Ortsunterkunft: Lichtervelde
Wetter: Früh trübe, kühl, dann schön. In der letzten Nacht ist eine neuer Versuch zum Pferdediebstahl gemacht worden, aber nicht zur Ausführung gekommen; da mit einer Wiederholung in der nächsten zu rechnen ist, werden mehrere Unteroffiziere mit geladenen Karabinern unsichtbar in der Nähe der Ställe aufgestellt. Es geschieht aber nichts.
Waren Arthur Naeyaert en zijn kompanen bij deze gedurfde diefstal betrokken?
Na zijn spectaculaire ontsnapping uit de gevangenis van Brugge op 23 januari 1918 maakte de ontsnappingskoning Naeyaert tijdens zijn revalidatieperiode bij Marie Gevaert in Lichtervelde kennis met de voortvluchtige Emiel Saelen (alias Miel David) die Arthur introduceerde in de illegale paardenhandel (zie boek Arthur Naeyaert: blz. 97). Ook zijn latere boezemvriend Odiel Pleysier was meteen ook kandidaat voor deze profijtelijke handel in legerpaarden. De meeste legerpaarden werden op het einde van de oorlog op de zwarte markt verkocht aan 1000 Mark het stuk, dit was ongeveer 1300 Belgische Franken, het jaarloon van een hoofdonderwijzer.
Of Naeyaert de dief was die op 27 april 1918 drie paarden van het Saksische Veldhospitaal 354 stal, is onzeker. Alvast was zijn kompaan Emiel Saelen er niet meer bij daar hij op zondagmorgen 17 maart 1918 aan de ‘Breskens’ in Torhout door de Duitse bezetter werd neergeschoten. In mijn 8 jaar historisch onderzoekswerk heb ik op deze datum geen spoor gevonden van een paardendiefstal in Lichtervelde. Toch was het niet onmogelijk want de gedurfde manier waarop de diefstal gebeurde en de zoektocht die naar Veldegem en Brugge (Arthurs zijn gebruikelijke smokkelroute) leidde, zijn elementen die wijzen in de richting van Naeyaert. De waarheid is hieromtrent niet meer te achterhalen. Maar ook in Lichtervelde liepen er enkele paardendieven rond. Uit de Duitse aanplakbrief ‘BEKENDMAKING’ (zie foto) lezen we dat werkman Leon Delameilleure, Oscar Werbrouck en Alberic Verhulst, allen uit Lichtervelde op 13 juli 1918 door het veldgerecht werden veroordeeld wegens paardendiefstal en het reizen zonder reisbewijs.
Dit bericht was mogelijk dankzij de medewerking van Filip Van Vyvere, voorzitter van de Heemkundige Kring Karel Van de Poele te Lichtervelde